Julien

We zijn vrijdag met het derde en vierde leerjaar naar een toneelstuk geweest. Het heet 'Gek van liefde'.

We zaten rond een klein podium. Op het podium zat een jongen. Hij maakte van ijzerdraad figuren en woorden. Hij had ook een camera bij zich. Daarmee filmde hij alles wat hij mee maakte.

Hij was namelijk verliefd op een oudere vrouw, Anna, een vriendin van zijn mama. Maar hij durfde het haar niet te zeggen.

Als hij van school kwam, reed hij met opzet langs het huis van Anna.

Op een dag mocht hij mee winkelen met Anna. Plots kwam er een andere man bij hen De jongen kende hem niet. Toen gingen ze terug naar hui.

Later was Anna jarig en ze gaf een feestje. De jongen was uitgenodigd maar de andere man was daar ook. Anna en de man gingen samen de tuin in en de jongen zag ze knuffelen. Zo ontdekte hij dat ze verliefd waren op elkaar!

De jongen werd daar doodziek van. Ziek en gek van verdriet.

Gek van liefdesverdriet...

Mijn mening:

Ik vond het een mooi maar droevig verhaal dat op een originele manier werd uitgebeeld met figuren en woorden in ijzerdraad. Dat vond ik echt sjiek!

Viktor Torbeyns